Miłość. Edward Dwurnik w Częstochowie - malarstwo, rysunek wystawa retrospektywna

Edward Dwurnik (ur. 1943 r. w Radzyminie) to jeden z najbardziej znanych i rozpoznawalnych, współczesnych artystów polskich. W latach 1963 – 1970 odbył studia na Wydziale Malarstwa warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych, gdzie uzyskał dyplom w pracowni prof. Eugeniusza Eibischa. Uprawia malarstwo, rysunek i grafikę. Tworzy rozbudowane cykle, głównie malarskie,  m.in: Droga, Różne błękity, Chmury, Chwila, Paryż, Podróże autostopem, Sportowcy, Krzyż, Warszawa, Portret, Robotnicy, Sławoszyno, Gazeta, Droga na Wschód, Od grudnia do Czerwca, Niech żyje wojna!, Błękitny, Romantyczny, Obrazy duże, Wyliczanka, Dwudziesty trzeci, Plener, Dwudziesty piąty, Poprawić Mozarta.  Niektóre z nich są już zamknięte, inne artysta kontynuuje.
Jest laureatem licznych nagród, m.in. nagrody krytyki artystycznej im. Cypriana Kamila Norwida (1981), nagrody Komitetu Kultury Niezależnej "Solidarności" (1983), nagrody Coutts Contemporary Art Foundation (1992).
Mieszka i pracuje w Warszawie.

Jego obrazy zdają się pospiesznymi szkicami malarskimi lub rysunkowymi, jednak  przy
dokładnym oglądzie, zwłaszcza tych monumentalnych prac, widz spostrzega mnóstwo szczegółów, detali, które definiują kontekst czasu, realia społeczne i polityczne, ale też dowodzą doskonałego rzemiosła. Inną rzeczą charakterystyczną dla twórczości Edwarda Dwurnika są liczby. Artysta sam skrupulatnie policzył stworzone dzieło i podaje do wiadomości imponujące wyniki - każdy z wymienionych cykli Edwarda Dwurnika liczy średnio od kilkudziesięciu do ponad tysiąca dzieł, a w ciągu niemal półwiecza Dwurnik namalował blisko 5000 obrazów, stworzył około 14 000 prac na papierze i niemal 3500 grafik. To wynik wielkiej pracowitości i konsekwencji artysty.

Wystawa prezentowana w Częstochowie nie będzie pełną retrospektywą. Wybór obrazów i rysunków jest subiektywny, choć zdarzy się nam niezwykła okoliczność, by zobaczyć trzy prace nastoletniego Edwarda. Poza tym na wystawie znajdą się m.in.: obraz zacytowany w tytule całej wystawy – „Miłość”, jeden obraz wybrany z całego cyklu wedut, tj. „Jasna Góra”, słynna „Bitwa pod Grunwaldem” – obraz, o którym artysta mówi, że stanowi odniesienie do chaosu panującego w życiu społecznym i politycznym Polaków, a sam obraz przedstawia skłębiony w walce i zwykłych przepychankach tłum współczesnych i dawnych postaci. Wystawę uzupełni zbiór niemal stu rysunków.

Prace pochodzą z kolekcji prywatnej oraz z pracowni artysty.