Dezerter - koncert w CK Wiatrak

Zespół DEZERTER powstał w maju 1981 r. w Warszawie.
Pierwszy skład to: Robert „Robal” Matera – gitara, voc., muzyka; Krzysiek Grabowski – perkusja, teksty i Darek „Stepa” Stepnowski – bas.

Po pewnym czasie dołączył Darek „Skandal” Hajn – voc. Grupa przyjęła prowokacyjną wtedy nazwę SS-20 (były to radzieckie rakiety z głowicami nuklearnymi), a swój debiut koncertowy miała na Mokotowskiej Jesieni Muzycznej w listopadzie 1981 r.

W stanie wojennym SS-20 został zmuszony zmienić nazwę i już jako DEZERTER udał się w trasę koncertową z zespołami: TZN Xenna i Deuter (słynna Rock Galicja’82).

Pod koniec 1983 roku Dezerter nagrał singla dla Tonpressu: „Ku przyszłości” (4 utwory: „Ku przyszłości”, „Spytaj milicjanta”, „Szara rzeczywistość”, „Wojna głupców”). Jednak brak możliwości nagrania pełnej płyty skłoniły muzyków do założenia własnego miniwydawnictwa Tank Records.

Jego nakładem ukazały się dwie kasety: „Jeszcze żywy człowiek” (koncert z Jarocina’84) i „Izolacja” (koncert Dezertera z Hybryd plus utwory nowofalowych zespołów radzieckich).
W 1985 roku odszedł z zespołu Stepa, zastąpiony wkrótce przez Pawła Piotrowskiego.

W następnym roku ze śpiewania zrezygnował Skandal (zmarł w 1995). Funkcję wokalisty ponownie przejął Robal.

W 1985 roku ukazały się dwie składankowe płyty: „Fala”, na której obok m.in. utworów Siekiery, Kryzysu czy Izraela, znalazły się też utwory Dezertera: „Nie ma zagrożenia” i „Plakat” oraz „Jak punk to punk”, na której pojawiły się piosenki „Nie ma nas” i „Uległość”.

Rok 1987 przyniósł wydanie w USA przez Maximum Rock’n'Roll pierwszej długogrającej płyty Dezertera – „Underground Out Of Poland”.
Dzięki operatywności ówczesnego menedżera grupy – Maćka Chmiela – w 1987 r. został nagrany pierwszy (ocenzurowany) LP „Kolaboracja”.

Rok 1989 to kolejna płyta „Kolaboracja II”, a 1990 – „Wszyscy przeciwko wszystkim” (wydana w Polsce i we Francji) oraz dwumiesięczna trasa po Szwajcarii, Niemczech, Francji, Holandii, Japonii.

Dwa lata później ukazał się album „Blasfemia”, a w 1993 r. „Jak powstrzymałem III wojnę światową” – zbiór archiwalnych nagrań Dezertera oraz cztery piosenki z udziałem Katarzyny Nosowskiej.

W 1993 r. po raz kolejny nastąpiła zmiana basisty, na miejscu Pawła na krótko pojawił się Mariusz „Zyziek” Zych.
Latem 1994 roku Dezerter (w składzie: Robert Matera i Krzysiek Grabowski) nagrał album „Ile procent duszy?”.

W tym samym roku powstał film o grupie: „Dezerter – nie ma zagrożenia” (zrealizowany przez Pawła Konnaka).
Kolejna płyta zespołu: „Deuter” (1995) to przypomnienie utworów zespołu Deuter zaśpiewanych przez Pawła „Kelnera” Rozwadowskiego.
Na basie zagrał Tony von Kinsky (zrezygnował z grania w zespole w 1999 i został zastąpiony przez Jacka Chrzanowskiego).
Kolejne albumy to: „Mam kły mam pazury” (1996), „Ziemia jest płaska” (1997) i „Decydujące starcie” (2001), który po raz kolejny został nagrany w dwuosobowym składzie: Matera-Grabowski.

Rok 2002 obfitował w ciekawe koncerty, z których najważniejsza była trasa po Belgii, Holandii i Anglii z francuskim zespołem La Fraction.
Największym wydarzeniem w jej trakcie był wspólny występ w londyńskiej Astorii dla kilku tysięcy osób.

Na większości koncertów w 2002 r. gościnnie występowała Katarzyna Nosowska.W tym roku ukazały się również kompaktowe wznowienia archiwalnych płyt zespołu.

Rok 2003 to m.in. trasa koncertowa z Moskwą, a także udział w festiwalu PRL w Warszawie i Katowicach.

W czerwcu 2004 r. ukazała się płyta: „Nielegalny zabójca czasu”.
Jest to pierwsza płyta nagrana z nowym basistą Jackiem Chrzanowskim. Znalazło się na niej 14 utworów.

Produkcją i organizacją nagrań zajął się sam zespół.
W kwietniu 2005 r. ukazało się pierwsze w historii zespołu DVD.
Płyta zawiera zapis koncertu na X Przystanku Woodstock w Kostrzynie nad Odrą. Zamieszczono na nim również wywiad z zespołem ilustrowany archiwalnymi materiałami.

Wiosną 2006 r. zespół zagrał kilka koncertów w Polsce i Niemczech (Berlin, Brema, Hamburg).

24 kwietnia miał swoją premierę dwupłytowy album „Punk’s Not Jazz”, na którym zebrane zostały najpopularniejsze piosenki Dezertera.
W kolejnych latach Dezerter prowadził głównie działalność koncertową.
Wśród najważniejszych występów wymienić można: festiwale: Rock For People w Czechach (2006), Jarocin (2007), OFF Festival (2007), Węgorzewo (2008), koncerty w Edynburgu (2008), w Warszawie – akcja „Ratuj Tybet” (2008) i Berlinie (2009).

W maju 2009 r. zespół zarejestrował piosenkę „Śpiew murów” do słów Tadeusza Gajcego, która ukazała się na płycie „Gajcy” wydanej przez Muzeum Powstania Warszawskiego, przypominającej wiersze poety w aranżacjach polskich zespołów alternatywnych.

W listopadzie 2009 r. grupa wystąpiła w USA (Nowy Jork i Chicago).
Kolejne miesiące to praca nad nowymi piosenkami zwieńczona sesją nagraniową w lipcu i sierpniu 2010 r.
W międzyczasie zespół wystąpił na trzech ciekawych imprezach: w Toruniu w ramach festiwalu filmowego Tofifest (piosenki Dezertera pojawiły się w dwóch znakomitych polskich filmach: „Dom zły” i „Wszystko co kocham”), w Jarocinie ze specjalnym programem „Kłam TV”, a także na Puntala Rock Festival w Finlandii.

Album zatytułowany „Prawo do bycia idiotą” ukazał się w październiku 2010 roku, nagrodzony Fryderykiem2011, w kategorii "Album Roku: Rock".

ADHD SYNDROM

Pochodząca z Podhala grupa ADHD SYNDROM zadebiutowała w roku 2009 albumem "Grzeczna młodzież". Mimo tego, że wspomniany debiut wyszedł spod ręki punkowych nastolatków jego zawartość brzmiała bardzo dojrzale, przekonała fanów, szybko pozwoliła zespołowi wyjść poza krąg lokalnej popularności i dołączyć do grona najciekawszych i najaktywniejszych reprezentantów krajowej sceny punk.

Konsekwencją wydania płyty było pojawienie się ADHD SYNDROM na ogromnej ilości koncertów klubowych, które zespół zagrał u boku wielu cenionych wykonawców sceny niezależnej, a także na istotnych festiwalach takich jak m.in. Slot Art Festiwal (Wrocław), God Night White Pride (Warszawa), Rock na Bagnie (Strękowa Góra) oraz organizowanym przez siebie MEBP Fest w rodzinnych Maniowach. Prezentowany przez zespół miks melodyjnego, ulicznego punk rocka, hardcore punka i ska to gejzer energii, której trudno się oprzeć, czego doświadczyć mogli uczestnicy koncertów grupy.

Rok 2011 to wspólne przygotowania ADHD SYNDROM i Jimmy Jazz Records do nagrania kolejnego albumu. Chęć przybliżenia zespołu nowym słuchaczom oraz oddania w ręce zdeklarowanych fanów czegoś szerszego niż jedynie płyta CD zaowocowała pomysłem rozszerzenia dotychczasowej, najbardziej powszechnej formuły wydawnictwa o dodatkowy dysk DVD.... i nie tylko...

Materiał zawarty na krążku „Nic się nie zmienia” ujawnia kolejny przełom w dokonaniach ADHD SYNDROM. Zespół okrzepł muzycznie i nieco wyostrzył brzmienie nie tracąc przy tym swojej dotychczasowej melodyjności.

Na płycie nie zabrakło akcentu ska choć większość repertuaru stanowią rasowe, punkowe hity przy których tak samo dobrze będą się czuli fani Rancid jak i Casualties, a intrygujące i często bezkompromisowe teksty dodają im specjalnego smaku. ADHD SYNDROM już dawno zwrócili na siebie uwagę punkowej publiczności, a tegoroczny występ na festiwalu Rock na Bagnie i nowy album potwierdzają, że czołówka krajowego punk rocka nie może czuć się pewnie…