9. Triennale Sztuki Sacrum w Częstochowie

Triennale, zainicjowane w 1991 r. przez Wojciecha Skrodzkiego, było zawsze przeglądem najciekawszych i najważniejszych zjawisk w sztukach plastycznych w Polsce, odwołujących się do sacrum. To odwołanie jednak rozumiane jest szeroko, obok dzieł
w sposób oczywisty dających się określić jako sakralne, na wystawach Triennale prezentowane są również takie, które, poprzez ikonografię powszechnie uznawaną za świecką, przekazywały treści metafizyczne. Stąd wynikają czasami poważne problemy, przed którym staje organizator, komisarz wystaw, konkursów mających sacrum w tytule. Dlatego z każdą edycją hasła programowe Triennale zyskują wymiar coraz bardziej uniwersalny i odwołują się do doświadczenia człowieka współczesnego. Do tej pory były to m.in. hasła: Sztuka wobec zła, Dom - droga istnienia, Muzeum wyobraźni, dla 9 edycji Triennale Sztuki Sacrum przyjęto hasło Wspólnota, współczucie, współczułość,. Wybór tematu podyktowała rzeczywistość, w której żyjemy oraz świadomość, wraz z intencją przypomnienia, głębi znaczenia podstawowych pojęć, takich jak: bliźni, współczucie, pomoc wzajemna, czy przyzwoitość.

Ekspozycja jest konstruowana na dwóch planach: jednostkowym i wspólnotowym. Wątek jednostkowy podejmuje pytanie o ból i miłosierdzie, mówi o strefie samotności, utracie języka - głosu, o rozpadzie komunikacji. Współczucie jest próbą przywracania "głosu". Na planie wspólnotowym wydobyte zostaną, z jednej strony paradygmatyczne figury ikonograficzne wiążące się z głównym tematem, takie, między innymi, jak: Samarytanin, Pieta, Wieża Babel, Wygnanie z Raju, Uchodźctwo. Z drugiej zaś strony, w tej części ekspozycji zaprezentowane zostaną dzieła będące ekspresją gestów budujących wspólnotę, a tym samym odnawiających, odbudowujących w pewien sposób świat. Jednym z wątków wystawy pozostaje motyw splatających się dłoni, najbardziej symbolicznie ujmujący wszystkie pozostałe jej wykładnie. Motyw ten - w postaci cytatu z dzieła rzeźbiarskiego Krzysztofa Bednarskiego (rzeźba nagrobna Krzysztofa Kieślowskiego) pojawia się na plakacie do wystawy.

Temat wystawy pokazany zostanie w wielu artystycznych ujęciach i głosach. Znajdują się tu dzieła artystów różnych pokoleń i dziedzin. Pokażemy m.in. dzieła, Magdaleny Abakanowicz, Macieja Bieniasza, Jacka Waltosia, Andrzeja Szarka, Aldony Mickiewicz, Edwarda Dwurnika, Anny Konik, Franciszka Orłowskiego, Olgi Boznańskiej, Jonasza Sterna, Jana Lebensteina, Tadeusza Boruty, Honoraty Martin, Pawła Althamera, Zbyluta Grzywacza, Leszka Sobockiego, Krzysztofa M. Bednarskiego, Krzysztofa Gierałtowskiego, Erny Rosenstein i wielu innych znakomitych twórców. Ponad sto dzieł - malarskich, multimedialnych, fotograficznych, rzeźbiarskich - zgromadzonych na wystawie pochodzi z pracowni artystów oraz ze muzealnych.